به نقل از «خبرگزاری برنا»

رئیس اداره سلامت سالمندان وزارت بهداشت: سالمندان باید مراقب خطرات گرمازدگی باشند

تاریخ انتشار: ۱۲ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۷۶۹۶۴

رئیس اداره سلامت سالمندان وزارت بهداشت، نسبت به خطرات گرمازدگی برای سالمندان هشدار داد.

به گزارش برنا؛ محسن شتی گفت: سالمندان به دلیل تغییراتی که در فیزیولوژی بدن آن‌ها رخ می‌دهد و همچنین کاهش توانایی آن‌ها در تنظیم دمای بدن، بیشتر در معرض خطر گرمازدگی قرار دارند.

وی افزود: گرمازدگی یا هیپرترمی (Heatstroke) یک وضعیت جدی و بالقوه مخاطره آفرین است که ناشی از تماس بدن با دماهای بسیار بالا و ناتوانی بدن در تنظیم دمای خود است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در گرمازدگی، دمای بدن به طور غیرطبیعی بالا می‌رود و نمی‌تواند به طور مؤثر تنظیم شود . این امر ممکن است منجر به آسیب جدی به اعضا و سیستم‌های مختلف بدن شود و در برخی موارد حتی ممکن است منجر به مرگ شود.

دشتی، کاهش توانایی تنظیم دمای بدن، کاهش ظرفیت تعریق، بیماری‌های مزمن، مصرف برخی داروها و از دست دادن احساس تشنگی را برخی از عوامل افزایش آسیب ناشی از گرما در سالمندان برشمرد و گفت: با پیشرفت سن، توانایی بدن در تنظیم دمای داخلی کاهش می‌یابد. این به معنای آن است که بدن سالمندان نسبت به تغییرات دما کمتر واکنش نشان داده و نمی‌تواند به طور کامل به تنظیم دمای بدن در مقابل شرایط گرما واکنش نشان دهد.

رئیس اداره سالمندان وزارت بهداشت افزود: با سالمند شدن، تعداد غده‌های عرق در پوست کاهش می‌یابد و تولید عرق کمتر می‌شود. این امر باعث کاهش توانایی بدن در خنک شدن و جذب حرارت اضافی می‌شود.

شتی با اشاره به نقش بیماری‌های مزمن در کاهش توانایی تنظیم دمای بدن در سالمندان، ادامه داد: برخی از بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی، کلیوی، تنفسی و دیابت، توانایی بدن در مقابله با شرایط گرمای بالا را کاهش می‌دهند. این بیماری‌ها می‌توانند به طور غیرمستقیم تأثیری بر تنظیم دمای بدن داشته باشند و خطر گرمازدگی را افزایش دهند.

وی به مصرف برخی داروها در سالمندان اشاره کرد و اظهار داشت: برخی از داروها نیز می‌توانند توانایی بدن در تنظیم دمای بدن را تحت تأثیر قرار داده و خطر گرمازدگی را در سالمندان افزایش دهند. به عنوان مثال، داروهایی که بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر می‌گذارند، می‌توانند توانایی تنظیم دمای بدن را کاهش دهند.

رئیس اداره سلامت سالمندان وزارت بهداشت از دست دادن احساس تشنگی در سالمندان را عامل دیگر کاهش توانایی تنظیم دمای بدن در سالمندان اعلام کرد و گفت: با سالمند شدن، حس تشنگی کاهش می‌یابد و سالمندان ممکن است کمتر احساس تشنگی کنند. این مسئله می‌تواند به مصرف کمتر آب و مایعات و در نتیجه هیدراسیون کمتر منجر شود.

شتی، تماس با دماهای بسیار بالا، فعالیت شدید در هوای گرم و ناتوانی بدن در تنظیم دمای خود را از جمله علل و عوامل گرمازدگی اعلام کرد و بیان داشت: اگر بدن برای مدت زمان طولانی در معرض دماهای بسیار بالا قرار بگیرد، مانند در هوای گرم و مرطوب در تابستان، احتمال ابتلاء به گرمازدگی افزایش می‌یابد.

وی افزود: فعالیت‌های ورزشی یا فعالیت‌هایی که نیاز به سختی بیشتری دارند و در هوای گرم انجام می‌شوند، خطر ابتلاء به گرمازدگی را افزایش می‌دهند. همچنین برخی از افراد به دلایلی مانند مشکلات قلبی، تنفسی یا دیابت نمی‌توانند به طور کامل دمای بدن خود را تنظیم کنند و در نتیجه در معرض خطر بیشتری از گرمازدگی قرار می‌گیرند.

رئیس اداره سلامت سالمندان وزارت بهداشت دمای بالای بدن را از علائم گرمازدگی دانست و تصریح کرد: دمای ۴۰ درجه سانتی‌گراد (۱۰۴ درجه فارنهایت) که ممکن است با نشانه‌های دیگری همچون پوست خشک و گرم، تعرق کم، تپش قلب سریع و تنگی نفس همراه باشد از علائم گرمازدگی است.

شتی، سردرد شدید و سرگیجه، تهوع، استفراغ و اسهال، خستگی شدید و ضعف عمومی، تاری دید و اختلال در حرکت، تشنج یا از دست دادن هشیاری (سنکوپ) را سایر علائم و نشانه‌های گرمازدگی اعلام کرد و گفت: سالمندان به منظور پیشگیری از گرمازدگی باید مواردی را مد نظر قرار دهند که از جمله این موارد ماندن در محیط خنک و خنک‌کننده است.

وی افزود: سالمندان باید در محیط‌های خنک و خنک‌کننده باقی بمانند. همچنین اطمینان حاصل شود که در منازل و مکان‌های عمومی دسترسی به سیستم‌های تهویه مطبوع و یا فن‌های خنک‌کننده وجود دارد.

رئیس اداره سلامت سالمندان وزارت بهداشت مصرف مایعات بیشتر را به سالمندان توصیه کرد و ابراز داشت: سالمندان باید مقدار کافی آب و مایعات مصرف کنند. هر چند نوشیدن عرقیات یا دم کرده‌های گیاهی نیز سودمند است. اما بهترین نوشیدنی آب ساده است. استفاده از شربت به علت میزان قند بالا توصیه نمی‌شود ولی نوشیدن روزانه حداقل ۲ تا ۳ لیوان شیر علاوه بر رفع تشنگی، در تأمین املاح و ویتامین‌های مورد نیاز بدن مفید است.

شتی اضافه کرد: در مقابل، نوشابه‌های گازدار بدترین نوشیدنی برای رفع عطش و تشنگی هستند زیرا باعث سو هاضمه و مشکلات گوارشی در بدن می‌شوند. انواع دلستر و ماء الشعیر فاقد مواد افزودنی و طعم دهنده شیمیایی، نوشیدنی مناسبی در تأمین مایعات ازدست رفته بدن به شمار می‌روند.

وی با اشاره به فواید پوشیدن لباس مناسب در هوای گرم، گفت: سالمندان باید لباس‌های سبک و مناسب فصل را پوشیده و از آن‌ها برای حفظ خنکی بدن استفاده کنند. لباس‌های تنگ یا ضخیم ممکن است منجر به برافزایش دمای بدن شوند. همچنین استفاده از پوشش‌های سایه‌بان، استفاده از چتر، کلاه و عینک آفتابی باعث می‌شود تا از تماس مستقیم سالمندان با نور خورشید جلوگیری شود و آنان را از نور مستقیم آفتاب محافظت کند.

رئیس اداره سلامت سالمندان وزارت بهداشت با اشاره به اهمیت جلوگیری از فعالیت‌های سنگین در ساعات گرم‌تر برای سالمندان، گفت: سالمندان باید فعالیت‌های سنگین را در ساعاتی از روز که دما بالاتر است کاهش دهند. به جای آن، در ساعات خنک‌تر روز یا صبح زود و عصرها فعالیت‌های خود را انجام دهند.

وی افزود: سالمندان باید از تغذیه سالم و مناسب برخوردار باشند. مصرف مواد غذایی سبک و خنک مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و لبنیات کم چرب می‌تواند به حفظ سلامتی و کاهش خطر گرمازدگی کمک کند.

شتی ادامه داد: همچنین سالمندانی که در معرض خطر گرمازدگی هستند، باید تحت نظارت پزشک قرار بگیرند. پزشک ممکن است توصیه‌های خاصی برای پیشگیری و مداخله در صورت بروز گرمازدگی بدهد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: توجه به این توصیه‌ها و اتخاذ تدابیر پیشگیرانه می‌تواند به سالمندان کمک کند تا در مقابل گرمازدگی مقاومت بیشتری پیدا کنند و خطرات آن را کاهش دهند. اگر فکر می‌کنید شما یا فرد دیگری دچار گرمازدگی شده‌اید، باید به سرعت تماس با پزشک یا خدمات اورژانس بگیرید و تلاش کنید فرد را به یک محیط سردتر منتقل کنید، لباس‌های اضافی بردارید و بدن را با آب خنک بشویید.

 

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: سالمندان سلامت قند مشکلات وزارت بهداشت رئیس اداره سلامت سالمندان وزارت بهداشت توانایی تنظیم دمای بدن بدن در تنظیم دمای توانایی بدن خطر گرمازدگی کاهش توانایی هوای گرم بیماری ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۷۶۹۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک مراقب سلامت برای هر کد ملی

طرح پزشک خانواده با پوشش جمعیتی ۵۵ میلیون نفر در کشور یکی از دستاورد‌های بزرگ نظام سلامت و گام اساسی برای دسترسی به تامین عدالت بهداشتی و سلامتی جامعه در دولت سیزدهم است.

به گزارش ایرنا، پزشک خانواده عنوان طرحی است که یک خانواده به طور مستقیم تحت پوشش تیم پزشکی قرار می‌گیرد؛ یعنی این گروه پزشکی علاوه بر اقدامات درمانی مربوط به یک خانواده، اقدامات مربوط به بهداشت جسمی، جنسی و روانی افراد را نیز تحت نظر قرار داده و مشاوره‌هایی در این خصوص به افراد می‌دهند.

پزشکان خانواده با صلاح دید خود می‌توانند افراد را به پزشکان متخصص ارجاع دهند تا در صورتی که نیاز به معاینات بیشتر دارند توسط آن‌ها انجام شود.

این طرح با محوریت نظام ارجاع بیماران، پس از سال‌ها انتظار و طی شدن دوره طولانی اجرای آزمایشی در استان‌های فارس و مازندران، از دی سال گذشته به صورت آزمایشی اجرا و از اردیبهشت امسال به‌طور گسترده در سایر شهر‌ها عملیاتی شد. در این طرح، مردم برای دریافت خدمات سلامت از یک مسیر تعریف شده و تحت نظر یک تیم مشخص اقدام می‌کنند و از حمایت‌های دولتی برخوردار می‌شوند.

تمام خانواده‌هایی که تحت طرح پزشک خانواده قرار می‌گیرند، ارجاع آن‌ها به متخصصان بالینی هدفمندتر می‌شود؛ به گونه‌ای که ارجاع‌های بیهوده به پزشکان کاسته می‌شود که خود کاهش مراجعات حضوری در کلینیک‌ها را به دنبال دارد.

مزیت این طرح آن است که هزینه‌های تشخیصی و میزان بستری‌ها به طور چشمگیری کاهش یافته و دریافت پول توسط پزشکان هم هدفمندتر می‌شود؛ از سوی دیگر بعضی از بیمه‌ها هزینه‌های زیادی از مردم بابت ارائه خدمات درمانی به آن‌ها می‌گرفتند که اجرای این طرح باعث شد این هزینه‌های اضافی نیز کاهش یابد یا حذف شود.

پوشش ۵۵ میلیون نفری پزشک خانواده

حسین فرشیدی روز یکشنبه افزود: مراقبان سلامت در اجرای برنامه کشوری پزشکی خانواده از نقش مهمی برخورد هستند. سوابق درخشان نظام شبکه در سلامت جامعه به ویژه در مناطق روستایی موید جایگاه تاثیرگذار مراقبان و بهورزان در اجرای برنامه‌های حوزه سلامت است.

وی با اشاره به شیوه نامه جدید برنامه پزشکی خانواده و نظام ارجاع اظهارداشت: پایگاه پزشکی خانواده تجمیعی متشکل از ۴ تا ۶ مراقب سلامت و ۲ تا ۳ پزشک برای پوشش ۶ تا ۹ هزار نفر جمعیت، پایگاه پزشکی خانواده منفرد متشکل از دو مراقب سلامت و یک پزشک برای پوشش ۳ هزار نفر جمعیت و پایگاه سلامت متشکل از ۴ تا ۶ مراقب سلامت در مناطقی که موفق به جذب پزشک نشده‌اند برای پوشش ۶ تا ۹ هزار نفر جمعیت، است.

فرشیدی تصریح کرد: سال گذشته ۲۷ میلیون ایرانی در قالب برنامه پزشکی خانواده تحت پوشش مراقب سلامت قرار گرفتند و امسال پیش بینی می‌شود این رقم به ۵۵ میلیون نفر افزایش یابد.

به گفته معاون وزیر بهداشت، برنامه پزشکی خانواده تعهد دولت است و از دستاورد‌های بزرگ نظام سلامت بوده که با ارائه بسته‌های خدمتی به ویژه با نیاز‌های مادران باعث ارتقا سلامت و کاهش مرگ و میر مادران و نوزادان در کشور شده است.

فرشیدی افزود: دولت سیزدهم به دنبال این است که تحت عنوان «عدالت در سلامت» حداقل خدمات را در اختیار افراد جامعه قرار دهد، اگرچه بخش بهداشت و درمان مستقیم با هم ارتباط دارند، اما آنچه ما در زمینه بهداشت کار می‌کنیم به صورت مستقیم بر آینده درمان تاثیرگذار است.

وی با اشاره به اینکه مناطق محروم و حاشیه شهر‌ها در حوزه خدمات سلامت و بهداشت بیشتر باید مورد توجه قرار گیرند، تصریح کرد: مردمی سازی سلامت بیشتر بر حقوق شهروندان و عدالت اجتماعی تاکید دارد و تلاش می‌کند تا از طریق طرح‌های مشارکتی مردم محور، از تسلط یک گروه خاص دارای نفوذ محلی یا محروم ماندن برخی اقشار از خدمات و امکانات، جلوگیری کند.

برنامه پزشک خانواده، یکی از آن برنامه‌های مهم نظام جمهوری اسلامی در دو دهه اخیر ایران است که حداقل ۵ دولت درگیر اجرای آن شدند. مسئولان در همه این دولت‌ها بر اولویت و اهمیت این برنامه تاکید داشتند و مصوبات و ابلاغیه‌های متعددی برای تسریع در روند اجرای این برنامه داشتند.

این برنامه برای اولین بار در قانون برنامه توسعه چهارم (۱۳۸۸- ۱۳۸۴) مطرح شد و اکنون در ۹۵ شهر در حال اجراست و در این برنامه تیم‌های سلامت دانشگاه‌های علوم پزشکی مشارکت دارند.